تبدیل گالوانیزه و مشخصات ساختاری آن

تبدیل گالوانیزه (galvanized reducer screw) یکی از اتصالات سیستم های پایپینگ می باشد که معمولاً در شبکه های فشار قوی که نیاز به تغییر سطح مقطع از قسمت کوچکتر به بزرگتر است مورد استفاده قرار می گیرد. مشخصات ساختاری آن ها به این صورت است که از دو سمت راست و چپ دارای رزوه هستند با این تفاوت که قسمت آچارخور آن که معمولاً از شش وجه تشکیل شده است از بخش داخلی دارای رزوه های ممتد است و در سمت دیگر از قسمت خارجی رزوه کاری شده اند. شما براحتی می توانید این اتصالات لوله فولادی را به جهت داشتن ناحیه ی شش گوش از سیستم جدا و یا به تجهیزات دیگر به طور مستقیم متصل کنید.
مواد و متریال رایج در ساخت تبدیل گالوانیزه اغلب استیل و یا فولاد ضدزنگ می باشد زیرا اغلب این قطعات معمولاً در شبکه های حامل سیال بکار گرفته می شوند و لازم است دوام و پایداری بسیار بالایی داشته باشند. ساختار رزوه ها بگونه ای است که پس از قرار گرفتن بر روی رزوه های مکمل از قطعات دیگر، کاملاً با ایجاد یک همپوشانی فیزیکی، از هرگونه نشتی احتمالی جلوگیری می کنند بطوریکه تمام روزنه های موجود در محل اتصالات تماماً مسدود می شوند.

اما در برخی مواقع بنا به افزایش ایمنی و اطمینان بیشتر سعی می شود از پلیمرهای لاستیکی و یا همان نوار تفلون جهت ایجاد مهر و موم بیشتر استفاده شود. تبدیل گالوانیزه متناسب با سایز دیگر اتصالات و همچنین لوله ها تعیین می شوند لذا غالباً دارای سایزهای ½ × ¼ 1،  ¾ × ¼ 1 ، 1 × ¼ 1 ، ½ × ½ 1، ¾ × ½ 1 ، 1 × ½ 1 ، ¼ 1 × ½ 1 اینچ، و همچنین ½ 2 × 3 اینچ و دیگر سایزهای رایج قابلیت ساخت دارند.

همان طور که در ابعاد مذکور مشاهده می کنید یک قسمت بزرگ تر از دیگری است که نشان از تضاد قطرهای داخلی دو سمت آن می باشد. 

نحوه ی استفاده از پوشش های محافظ در تبدیل گالوانیزه 

بعد از آنکه مراحل ساخت تبدیل گالوانیزه به پایان رسید جهت ایجاد یک خاصیت ضد زنگ زدگی و همچنین خوردگی، اعمال پوشش های فلزی با ضخامت چند میکرون را که در قطعات مختلف کاملاً متغیر است در دستور کار قرار می دهند.

بنا به تحقیقات گسترده، عناصر فلزی "روی" بیشترین مقاومت را در برابر عوامل محیطی دارند و می توانند در یک بازه ی زمانی چندین ساله در برابر هرگونه رطوبت ساختار خود را حفظ کنند. روش و متد پوشش دهی چندان پیچیده نیست چرا که تنها کافی است یک حمام حاوی ترکیبات مذاب "روی" را تهیه کنیم که دارای یک دمای حدودی 450 تا 600 درجه سانتیگراد باشد.

سپس با قرار دادن انواع اتصالات لوله فولادی در عمق محلول عملاً موجب گالوانیزه شدن قطعات خواهیم شد. قدرت پوشش دهی این محلول به قدری بالا است که نواحی داخلی غیر قابل دسترس و حتی نقاط ریز میان رزوه های تبدیل گالوانیزه را نیز پوشش دهی می کند. با این روش دیگر قطعات در تماس مستقیم با محیط خارج قرار نمی گیرند و هیچ نوع عامل بیرونی نمی تواند تأثیر سوء بر بافت فلز بگذارد.