ماشین بولت چیست؟

ماشین بولت یک نوع پیچ و مهره است که در بسیاری از سازه های فلزی و تجهیزات مکانیکی جزو اتصال دهنده های اصلی و بنیادی محسوب می شوند. متریال ساخت بسیار مستحکم و سخت، طول عمر بالا، برخورداری از پوشش زینک و یا گالوانیزه گرم، رزوه های کاملا محکم از جمله ویژگی های این محصول اتصال دهنده می باشد.

سایزهای مختلف آن باعث شده است تا پاسخگوی نیاز سازه های کوچک تا بسیار عظیم نیز باشند. طراحی و ساخت ماشین بولت بر اساس استانداردهای تعریف شده ASME، BS، DIN، ISO، UNI-EN انجام می شود. 

مشخصات ساختاری ماشین بولت 

ماشین بولت معمولا با کلگی چهار وجهی و یا شش وجهی طراحی و ساخته می شوند که هر کدام مناسب کاربری های خاص خود هستند. طول گام یا فاصله میان هر دو رزوه بگونه ای طراحی شده اند که تحت اعمال نیروهای بالا دچار انحراف یا شکستگی ساختاری و یا ترک نشوند. از لحاظ ابعاد و سایز نیز دارای تنوع بسیار زیادی می باشند.

سایز متریک ماشین بولت اغلب از M10 تا M100 می باشد. با تبدیل واحد به اینچ از سایز ⅜ اینچ تا 8 اینچ طبقه بندی می شوند. البته این مقادیر در استانداردهای مختلف متفاوت است. بطوریکه در استاندارد ASME دارای سایز ⅜ اینچ تا 3 اینچ می باشند. در استاندارد BS دارای ابعاد ساختاری ½ اینچ تا 2 اینچ می باشند.

این قطعات اتصال دهنده به نسبت ابعاد دو قطعه ای که قرار است به یکدیگر متصل شوند تعیین سایز می شوند. سازه های بزرگتر از ماشین بولت های با طول بیشتر و قطر متفاوت استفاده می کنند. درواقع ابعاد این اتصالات رابطه مستقیمی با مقاومت و قدرت اتصال دو قطعه فلزی دارد. 

متریال ساخت و دوام ماشین بولت 

ماشین بولت ها بیشترین نیرو را در زمان اتصال تحمل می کنند. با توجه به مستمر و ادامه دار بودن این نیروها لازم است که قطعات اتصال دهنده از یک متریال مرغوب و بسیار سختی ساخته شوند. فولاد کربنی به واسطه مقاومت بالا در برابر کشش و فشار و همچنین تنش های برشی معمولا اولین گزینه برای ساخت انواع اتصالات پیچ و مهره هستند.

در اصول مهندسی سه نیروی اصلی را بر روی ماشین بولت ها تست می کنند تا مقاومت استاندارد آن ها را مورد سنجش قرار دهند. نیروی کششی که بخش عمده آن بر روی مهره ها و رزوه ها می باشد. نیروهای همگرایی که محور اصلی پیچ را تحت فشار قرار می دهند. همچنین نیروهای برشی که از طرفین بر پیچ وارد می شوند.

خوشبختانه پس از شکل دهی پیچ و مهره ها با فولاد کربن در هر سه مورد بیشترین استحکام را از خود نشان می دهند که باعث می شود پیچ و مهره ها از هم گسیخته نشوند. موضوع بسیار مهم دیگر رطوبت محیط است. این عنصر محیط اگرچه هیچ نیروی فیزیکی را به قطعات اتصال دهنده فلزی وارد نمی کند اما از طریق فرآیندهای شیمیایی منجر به آسیب فیزیکی به فلز می شوند.

به همین دلیل است که این قطعات را پس از پایان ساخت در یک پروسه خاص با عنوان گالوانیزه گرم سعی می کنند با عناصری ضد رطوبت محیط مانند زینک مذاب پوشش دهی کنند تا دوام آن ها را در هر دو مورد مقاومت فیزیکی و مقاومت شیمیایی تضمین کنند.